Adempauze in de tienkamp

Dat koploper Thomas Willemze het rustig aan doet is te begrijpen. Max Warmerdam is gevaarlijk en de voorsprong is groot genoeg.

Dat Manuel snel genoegen neemt met een halfje is niks voor hem. Misschien wilde hij onze Poolse gast niet te veel op de proef stellen en eens wat eerder van een biertje genieten.

En Manuel heeft dan de rest van de middag ook tijd om zich met andermans partijen bezig te houden. Bij elk bord heeft hij een vriendelijk woord en schouderklop paraat om ook de mindere goden te laten geloven dat er goed is gespeeld.

Het vuurwerk moet van de normenjagers komen. Bij Pieter Hopman is dat het geval, maar het  vuurwerk wordt wel door Maurice Schippers ontstoken. Met een paardoffer op h6:

en een torenoffer op h7:

neemt hij moedig het heft in handen. Tal zou er om grijnzen, misschien geen waterdichte offers, maar weerleg het maar eens achter het bord.

'Ik had eindelijk het gevoel dat ik aan het schaken was', zegt Maurice als hij zijn partij met een grote grijns aan Anna Warakomska laat zien. Zijn moed wordt beloond en niet alleen zijn moed, want met de tijd die wegtikt vindt hij mooi de goede zetten om ook echt het punt  binnen te halen.

Jaap de Jager mist vandaag wel een paar kansen (schrijft degene met de meedenkende rekenmonsters). Eerst ontglippen hem een paar mindere, laten we zeggen, positionele zetten, daarna een offer op e6 met groot voordeel en dan haalt Jaap ook nog zijn sterke witte paard van d4 weg.
Zelfs in de slotfase zijn er kansen, maar ze zijn vandaag niet aan Jaap besteed.

Er wachten hem nog drie vrouwen in de laatste ronden. Twee maal winnen en een remise is de opgave. Donner en Short zouden er nog alle vertrouwen in hebben.

De langste partij is die tussen Nargiz en Alina. Na een zeer gelijkopgaande opening slaat Nargiz aan het improviseren en zoekt naar verzwakkingen op beide vleugels. Het tegenovergestelde gebeurt echter. Alina bereikt een gunstig eindspel en weet dat geduldig naar beslissend voordeel te schuiven.
Daarmee is ze ongedeeld tweede, maar wel een vol punt achter Thomas Willemze.

Alleen Max en Jaap hebben nog kans op een IM-norm, maar 2,5 uit 3 is gevraagd.

In het Open Toernooi geeft Yochanan Afek blijk van goede vorm. Of zoals hij, de bescheidenheid zelf, dan zegt: 'I was lucky today'. Maar 5,5 uit 6 is natuurlijk niet lucky. Zijn tegenstander, de Syriër Adel Omearat, is daarentegen ongelukkig. Niet omdat hij verliest van Yochanan, maar vanwege ernstige ziekte in zijn familie waardoor hij zich genoodzaakt ziet terug naar huis te gaan. Heel spijtig, want Adel geniet zichtbaar van het toernooi. Sterkte thuis Adel!

Degene die Yochanan morgen mag uitdagen is Barry Brink. Van de anderhalve punt die hij verspeelde tegen de HWP'ers Duchêne en Köhler lijkt hij bekomen. En als Barry in vorm is speelt hij natuurlijk ook op Meestersterkte.

Duchêne en Köhler - het Open lijkt echt internationaal, maar dat zijn natuurlijk Hollandse jongens. Op deze plaats moet ik wel even wat rectificeren. In mijn onnozelheid gaf ik Tjark Vos de Antilliaanse nationaliteit. Dit is een misvatting. Tjark speelt wel onder de vlag van de Antilliaanse Federatie, maar hij heeft toch echt de Nederlandse nationaliteit.

René Duchêne redde het vandaag overigens niet tegen, jawel, Aran Köhler. 'Mijn toernooi verknald', sipte René. 'Onzin', betoogde Aran en de laatste heeft gelijk, want met 4 uit 6 en een TPR van 2273 kan René best thuiskomen.

Een andere HWP-coryfee, Max Merbis hield stand tegen FM Stefan Tabak (2314). Keurig. Dat brengt me wel bij de vorm van sommige FIDE-Meesters. Want bij Stefan loopt het zachtjes gezegd stroef, bij Mark Haast is het zo mogelijk nog erger. Vandaag was het weer hangen en wurgen om een remise uit het vuur te slepen. Ik wijt dat aan scriptiestress, Mark heeft het over een dramatische vorm. Hij kreeg vandaag nog wel steun van Martine Middelveld, die min of meer toevallig in de buurt een project draait en wel eens langs wilde komen in de speelzaal. Die steun kwam vanmiddag te laat, maar Mark gaat de komende dagen vast scoren.

Ten slotte de B-groep. De jonge Arthur Maters bleef overeind tegen Jakob Kaiser en blijft daarmee een half punt voor op een klein peloton van ook vooral jonge honden. In dat peloton is Frans de Vreeze de nestor en Marc Hartog ook een routinier. Jonathan de Kleuver, Jakob Kaiser en HWP-er Sjoerd van Raaij kijken al verlekkerd naar het prijzenfonds. Een financiële opsteker deze herfstvakantie zit er nog in. Allemaal met een halfje achter de koploper wordt het vreselijk spannend daar.